Εντυπώσεις από την FOOD EXPO 2023

Αξίζει να σημειώσουμε πως σε αυτή την έκθεση η Winest είχε τη δυναμικότερη παρουσία από κάθε άλλη φορά με δύο περίπτερα. Στο πρώτο μπορούσε κανείς να δοκιμάσει τα κρασιά της οικογένειας Παπαθανασίου από τα Φάρσαλα, του οινοποιείου Μ20 από την ορεινή Αιγιαλεία, του κτήματος Γάτσινου από τη Νεμέα, του οινοποιείου Γκότση από τη Μεσσηνία, του οινοποιείου Λίθος από το Σούλι αλλά και να γνωρίσει από κοντά τους παραγωγούς.

Στο δεύτερο περίπτερο, σε συνεργασία με τη La meat maison, μπορούσε κανείς να δοκιμάσει κρασιά από το διεθνή αμπελώνα, από το portfolio που επιμελείται ο οινοχόος Γιάννης Μαντάς αλλά και να συναντήσει τον κύριο Καραδήμο από το ομώνυμο οινοποιείο της Αταλάντης και να δοκιμάσει τα κρασιά του, καθώς και τα κρασιά του κτήματος Χαραλαμπάκη από το νομό Ηρακλείου της Κρήτης.

Ωστόσο σε αυτό το άρθρο θα ήθελα να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου από τα κρασιά που δοκίμασα τόσο στην πλατεία γευσιγνωσίας όσο και στα περίπτερα άλλων εκθετών. Στη συγκεκριμένη έκθεση, εκτός από αρκετά γνωστά και καταξιωμένα οινοποιεία, μας δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα κρασιά αρκετών παραγωγών που είναι λιγότερο γνωστοί και με την παρουσία τους εκεί φιλοδοξούν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.

Θα ήθελα κατ’ αρχήν να πω ότι η πλατεία γευσιγνωσίας, η οποία ήταν για ακόμη μια φορά άρτια οργανωμένη, είναι ένα σημαντικό εργαλείο εξοικονόμησης χρόνου αλλά και συγκριτικής δοκιμής κρασιών από διαφορετικούς παραγωγούς βάσει ποικιλιακής σύνθεσης ή στυλ κρασιού.

Θα ξεκινήσω από τα κρασιά των γνωστότερων οινοποιείων τα οποία ομολογουμένως βρίσκονται αρκετά βήματα μπροστά. Το κτήμα Θεόπετρα από τα Μετέωρα της οικογένειας Τσιλιλή είχε δυναμική παρουσία και όλα τα κρασιά του είναι καλοφτιαγμένα. Αυτά που ξεχώρισα ήταν: το λευκό «Άγονη γραμμή» του ‘21, ένα ασυνήθιστο blend, Sauvignon Blanc, Chardonnay και Gewurztraminer , το Ξινόμαυρο ροζέ του ‘22, το ερυθρό Λημνιώνα του ‘20 και η ευχάριστη έκπληξη ήταν το αφρώδες ροζέ «Απρίλης» του ‘22 από την ποικιλία Λημνιώνα.

Το κτήμα Μάρκου από τη Παιανία είναι σταθερή αξία στην οινοποίηση του σαββατιανού σε όλες του τις εκδοχές. Το σαββατιανό βαρέλι «Φαινόμενα» του ‘20 είναι ένα σπουδαίο λευκό «βαρελάτο» που εντυπωσιάζει τόσο με την πληθωρικότητά του όσο και με την πολυπλοκότητά του. Επίσης μου κέντρισε το ενδιαφέρον το ροζέ «Euphoria», ένα blend από Αγιωργίτικο, Syrah και Ασύρτικο.

Το οινοποιείο Καραμήτρου από το Μεσενικόλα Καρδίτσας παρουσίασε δύο πολύ ενδιαφέροντα αφρώδη, το Snob λευκό από Μοσχάτο Αμβούργου και το «Snob» ροζέ από Λημνιώνα. Πέρα από το ερυθρό ΠΟΠ Μεσενικόλα για το οποίο το οινοποιείο είναι γνωστό αξίζει κανείς να δοκιμάσει από τη σειρά «Moi je m’en fous!» τη Λημνιώνα του ‘21, που έχει ωριμάσει για 12 μήνες σε γαλλική δρυ, αλλά και το Syrah του ‘19 με 12 μήνες βαρέλι επίσης, από ένα μοναδικό αμπελώνα, ηλικίας 44 ετών.

Το οινοποιείο Βενετσάνου ήταν ο εκπρόσωπος της Σαντορίνης στην έκθεση. Δοκίμασα την ΠΟΠ Σαντορίνη του ’22, η οποία είναι εξαιρετική. Μου κέντρισε επίσης το ενδιαφέρον το λευκό από Πλατάνι και Αθήρι του ‘21. Η μεγάλη έκπληξη όμως ήταν το «Saint John» του ‘19, που θα κυκλοφορήσει στον εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό των 450 φιαλών. Μια ΠΟΠ Σαντορίνη που έχει ωριμάσει για 30 μήνες σε γαλλική δρυ των 500 λίτρων. Με αυτό το κρασί το οινοποιείο θέλει να αναβιώσει μια από της ιστορικές ετικέτες του Γιώργου Βενετσάνου.

Την Τήνο εκπροσώπησε το οινοποιείο Βαπτιστής. Παρόλο που είναι ένα σχετικά νέο οινοποιείο το αναφέρω εδώ ανάμεσα σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη διαδρομή καθώς τα κρασιά του είναι άρτια από τεχνικής άποψης εδώ και αρκετά χρόνια. Το «Βαπτιστής Λευκό» του ‘20 από Μονεμβασιά και Ασύρτικο μαζί με την «Αντάρα» του ‘21 από Ασύρτικο είναι οι πιο γνωστές ετικέτες λευκών κρασιών του οινοποιείου. Την γκάμα των λευκών ξηρών έρχεται να συμπληρώσει το «Ποταμίσι» του ‘22, το οποίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Είναι η τρίτη χρονιά που το οινοποιείο παρουσιάζει τη συγκεκριμένη ετικέτα και μετά από αρκετές αλλαγές και πειραματισμούς με τα πρωτόκολλα οινοποίησης φαίνεται πως το τελικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει απόλυτα. Αξίζει να δοκιμάσετε το ερυθρό Μαυροτράγανο του ‘21 με 7 μήνες ωρίμανσης σε γαλλική δρυ δεύτερης και τρίτης χρήσης.

Από το κτήμα Θεοδωρακάκου, από την Λακωνία, η Κυδωνίτσα του ‘22 είναι απλά ένα από τα κορυφαία κρασιά της ποικιλίας που κυκλοφορούν, ενώ το ερυθρό Μαυρούδι του ‘18 με 12μηνη ωρίμανση σε γαλλική δρυ είναι απλά ένα από τα καλύτερα ελληνικά ερυθρά κρασιά στην κατηγορία τιμής που μετά βίας ξεπερνά τα 10 ευρώ!

Από το Συνεταιρισμό της Σάμου ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε το λευκό «Αρχέγονα Εδάφη» του ‘21 από Μοσχάτο Σάμου, ενώ από την Πατραϊκή Οινοποιεία η γλυκιά μαυροδάφνη «Innamorato» NV είναι απλά εντυπωσιακή. Πρόκειται για ένα κρασί που δημιούργησε η νέα γενιά οινολόγων του οινοποιείου από παλιά βαρέλια που παρέλαβε από την προηγούμενη γενιά και το κρασί κυκλοφόρησε στην αγορά αφού πρώτα έμεινε στη φιάλη για 10 χρόνια.

Περνάμε τώρα στα λιγότερο γνωστά οινοποιεία που κατά τη γνώμη μου κέρδισαν τις εντυπώσεις της έκθεσης, ξεκινώντας από την Πάρο και το κτήμα Ρούσσος που βρίσκεται στην περιοχή Αστέρας. Με το οινοποιείο συνεργάζεται και το «ιπτάμενο δελφίνι» οινολόγος των Κυκλάδων Ηλίας Ρουσσάκης, από το οινοποιείο Βασάλτης της Σαντορίνης με τον οποίο συνεργάζεται επίσης και το οινοποιείο του Βαπτιστή από την Τήνο που αναφέραμε παραπάνω. Τα κρασιά που ξεχώρισα ήταν το Κτήμα Ρούσσος Λευκό από Μονεμβασιά, Ασύρτικο και Μαλαγουζιά και το ερυθρό ΠΟΠ Πάρος από Μανδηλαριά και Μονεμβασιά με 8μηνη ωρίμανση σε αμερικάνικη και γαλλική δρυ, δεύτερης και τρίτης χρήσης.

Από το Κτήμα Ακράνι, γνωστό και ως Αμπελώνες Τρανταφυλλοπούλου από την Κω, δοκίμασα ένα πολύ ενδιαφέρον ροζέ από τις διεθνείς ποικιλίες Sauvignon Blanc και Cabernet Sauvignon.

Το οινοποιείο Κακουλίδη από το χωριό Σφενδάμη στους πρόποδες του Ολύμπου στο νομό Πιερίας ομολογώ πως το γνώρισα και δοκίμασα τα κρασιά του για πρώτη φορά σε αυτή την έκθεση. Τα κρασιά που με κέρδισαν ήταν ένα πληθωρικό Ασύρτικο, το ροζέ από Ξινόμαυρο και το ερυθρό Ξινόμαυρο του ‘19 με 18μηνη ωρίμανση σε δεύτερης χρήσης γαλλική δρυ.

Από το οινοποιείο Πουλτσίδη από τις Νέες Καρυές του νομού Λάρισας μου κέντρισαν το ενδιαφέρον το Sauvignon Blanc του ‘22, το ροζέ αφρώδες από Λημνιώνα και το Vintage του ‘18 από Ξινόμαυρο, Αγιωργίτικο  και Cabernet Sauvignon που ωριμάζει για δύο χρόνια σε γαλλική δρυ πρώτης, δεύτερης και τρίτης χρήσης και παλαιώνει για άλλα δυο χρόνια στην φιάλη πριν κυκλοφορήσει στην αγορά. Επίσης ενδιαφέρον έχει το ερυθρό blend Αγιωργίτικο, Λημνιώνα του ‘ 22 από αμπελώνες βιολογικής καλλιέργειας με αυθόρμητη ζύμωση.

Επίσης ενδιαφέροντα βρήκα τα κρασιά του οινοποιείου Καραβανά από το χωριό Δαφνοσπηλιά της Καρδίτσας. Η βασική ποικιλία της περιοχής είναι το Μαύρο Μοσχάτο όπου το οινοποιείο την παρουσιάζει τόσο σε ερυθρές εκδοχές αναμειγνύοντάς την είτε με Λημνιώνα είτε με Merlot, σε ροζέ μαζί με Ροδίτη Αλεπού αλλά και σε Blanc de noir.

Στα πεταχτά στην πλατεία γευσιγνωσίας δοκίμασα το «Γιοματάρι» της οικογένειας Γεώργα, ένα  αφρώδες pet nat από Σαββατιανό που μου άρεσε πολύ, όπως επίσης και η αφρώδης ρετσίνα «Botanic» από το οινοποιείο Νικολού.

Όπως καταλάβατε ήταν αρκετά τα ενδιαφέροντα κρασιά αυτής της έκθεσης και εκτός από αυτά που ανέφερα δοκίμασα αρκετά ακόμη τα οποία ήταν αξιόλογα. Επέλεξα σε αυτό το άρθρο να αναφέρω αυτά που βρήκα πιο ιδιαίτερα και ενδιαφέροντα, λιγότερο γνωστά ή μη και που πιστεύω πως σίγουρα αξίζει να αναζητήσετε και να δοκιμάσετε.

Σταθόπουλος Φώτης

Οινοχόος – Σύμβουλος εκπαίδευσης Winest