Οι κριτικοί οίνου έχουν παλαβώσει με τη χρονιά του 2020 δίνοντας βαθμολογίες από 95 έως 100/100. Αυτό οφείλεται στον αδιανόητο συνδυασμό πυκνότητας, δύναμης και φινέτσας που κάνει αυτά τα κρασιά μοναδικά και σπάνια. Για να συμβεί αυτό δεν απαιτείται απλά η κατανόηση του terroir, αλλά και η εμμονική προσήλωση στις 100άδες λεπτομέρειες, τόσο στην καλλιέργεια όσο και στην οινοποίηση. Όλα αυτά πρέπει να είναι ιδωμένα υπό το πρίσμα της βαθιάς αισθητικής καλλιέργειας των ανθρώπων - ποιητών του οίνου, η οποία έχει διαμορφωθεί στη μακραίωνη οινική ιστορία του τόπου. Το αποτέλεσμα είναι η σύγκλιση όλων αυτών των κοσμικών δυνάμεων σε ένα αποτέλεσμα που μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο με όρους τέχνης. Τα βασανιστικά ερωτήματα που προκύπτουν στον κάτοχο της φιάλης για το πότε πρέπει να ανοιχτεί και σε ποια συνθήκη είναι απλά ο φόρος τιμής και η απαραίτητη ψυχική συμμετοχή σε όλο αυτό.